Share the post "Dysmenorrhoea: kiedy miesiączka powoduje ból"
- Share...
Wiele kobiet w dniach poprzedzających miesiączkę lub w jej trakcie doświadcza bólu menstruacyjnego.
Klinicznie określane jako dysmenorrhoea, bóle te dotykają co najmniej połowę kobiet w wieku rozrodczym.
Podczas gdy dla niektórych ten dyskomfort jest po prostu denerwujący, dla innych może być niezwykle wyniszczający i zakłócać codzienne czynności przez kilka dni każdego miesiąca.
Jak to jest scharakteryzowane
Dysmenorrhoea może mieć bardzo zmienne cechy i być związana z innymi objawami. Może poprzedzać miesiączkę, a nawet utrzymywać się po jej zakończeniu. Może objawiać się nie tylko jako izolowany ból brzucha, ale także poprzez zespół kilku objawów takich jak:
- Nudności;
- Zmęczenie;
- Biegunka
- bóle głowy
- Ból nóg
- Ból i tkliwość w klatce piersiowej;
- Zawroty głowy;
- Niepokój;
- Drażliwość;
- Obrzęki.
W niektórych przypadkach, oprócz objawów, podczas okresu dochodzi również do wydalenia skrzepów krwi.
Dlaczego to się dzieje?
Podczas miesiączki macica kobiety kurczy się, aby pomóc wydalić jej wyściółkę, a prostaglandyny, substancje chemiczne, które odgrywają ważną rolę w różnych procesach w naszym organizmie, a także niektóre ogniska zapalne, wywołują skurcze macicy i wyzwalają ból. Wyższy poziom prostaglandyn wiąże się z silniejszymi skurczami menstruacyjnymi.
Jednak nie zawsze łatwo jest określić przyczynę dysmenorrhoea. Oprócz normalnego cyklu miesiączkowego kobiety, istnieją inne czynniki, które mogą powodować ten ból.
Pierwotne czy wtórne?
Istnieją dwa rodzaje bólów menstruacyjnych - dysmenorrhoea pierwotna, kiedy nie mają one wyraźnej przyczyny, oraz dysmenorrhoea wtórna.
1. Dysmenorrhoea pierwotna
Jest to zdecydowanie najczęstszy ból i wynika wyłącznie ze zjawisk fizjologicznych związanych z miesiączką, bez żadnej choroby podstawowej. Występuje zwykle u kobiet w wieku od 17 do 25 lat i jest rzadkością w późniejszym wieku lub po urodzeniu dzieci.
2. Dysmenorrhoea wtórna
Choć występuje rzadziej, jest poważniejsza niż dysmenorrhoea pierwotna. Rozpoczyna się tydzień przed miesiączką i może złagodzić się lub pogorszyć w jej trakcie, albo utrzymywać się przez cały cykl.
Pojawia się zwykle u kobiet po 30. roku życia, a zwłaszcza u tych, które już urodziły dzieci i jest spowodowana chorobą narządu rodnego, taką jak polipy, endometrioza czy włókniaki macicy.
Niezależnie od przyczyny, gdy zauważymy wyraźne objawy lub silny ból, który zakłóca codzienną aktywność, należy koniecznie szukać pomocy lekarskiej.
Leczenie bólu
Leczenie bólu menstruacyjnego może się znacznie różnić w zależności od wieku, stanu zdrowia, wcześniejszej historii choroby, intensywności bólu, tolerancji na leki oraz tego, czy dysmenorrhoea jest pierwotna czy wtórna.
Jeśli występuje schorzenie ginekologiczne, powinno być ono zdiagnozowane i leczone. Jeśli dysmenorrhoea jest pierwotna, leczenie ma na celu złagodzenie bólu. W tym przypadku ginekolog może zalecić przyjmowanie leków przeciwbólowych, hormonalnych środków antykoncepcyjnych, a także zasugerować zmiany w diecie i ćwiczeniach.
Zobacz także:
- Jak złagodzić ból menstruacyjny
- Poznaj objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS)
- Skutki uboczne stosowania tabletek antykoncepcyjnych
- Zespół policystycznych jajników